نقش هسته ی مرکزی آمیگدال چپ و راست در تعدیل درد یک طرفه ناشی از آزمون فرمالین به عنوان مدل التهابی مزمن در موش صحرایی

سابقه و هدف: درد، یکی از پروسه های مهم در بدن می باشدکه توسط مکانیسم های متعددی در سیستم عصبی مرکزی کنترل می شود. بسیاری از ساختارهای فوق نخاعی در تعدیل درد دخالت دارند. آمیگدال، یکی از این ساختارهای عصبی است که علاوه بر نقش اصلی در درک احساسات و ایجاد پاسخ به آنها، در تعدیل درد نیز دخالت دارد. هسته ی مرکزی آمیگدال به عنوان آمیگدال کنترل درد، معرفی شده است. هدف از این مطالعه، تعیین نقش هسته ی مرکزی آمیگدال چپ و راست در تعدیل درد یکطرفه ناشی از آزمون فرمالین، به عنوان مدل درد التهابی مزمن درموش صحرایی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه، از 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به وزن (30280 گرم) استفاده شد. حیوانات به گروه های کنترل، سالین و آزمایش تقسیم شدند. در گروه های آزمایش، به منظور غیر فعال کردن موقت هسته، به ترتیب در هسته ی مرکزی آمیگدال چپ، راست و یا هر دو سمت، داروی بی حسی لیدوکایین به میزان 5/0 میکرولیتر برای ایجاد بی حسی موضعی و در گروه های کنترل سالین، به همان میزان، سرم فیزیولوژی تزریق شد. پس از پانزده دقیقه، 50 میکرولیتر فرمالین 5/2 درصد، به زیر پوست پای راست عقب حیوان تزریق و میزان درد در فواصل 15 ثانیه ای برای مدت یک ساعت، ثبت گردید. یافته ها: درمقایسه بین هسته ی سمت چپ و راست آمیگدال در درد ایجاد شده ناشی از تزریق فرمالین به پای راست حیوان، بی حسی هسته ی سمت چپ (ipsilateral) به میزان بیشتری از بیحسی هسته ی سمت راست، در افزایش درد دخالت داشته است. نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که در صورت ایجاد درد در یک طرف بدن، بی حسی دوطرفه ی آمیگدال اثر بیشتری در افزایش درد نسبت به بی حسی هر یک از دو هسته دارد. همچنین، هسته ipsilateral آمیگدال (هسته ی سمت چپ)، اثر بیشتری در کنترل درد نسبت به هسته ی طرف مقابل دارد.